Matka Boża z Lourdes.jpg
 | Matka Boża z Lourdes.jpg Rozmiar 38 KB |
Historia
Począwszy od 11 lutego 1858 14-letnia wiejska dziewczyna Bernadette Soubirous doświadczyła serii objawień "Pięknej Pani". Wydarzenia te miały miejsce w grocie Massabielle, niedaleko Lourdes. 25 marca 1858 roku, podczas 16 objawienia, w święto Zwiastowania, Piękna Pani powiedziała: Ja jestem Niepokalane Poczęcie... Objawienia uznane za autentyczne przez biskupa Tarbes, Mgr Laurence w 1862[1].
Bernadetta Soubirous od 11 lutego do 16 lipca 1858 doświadczyła w sumie 18 objawień[2]. Świadkami objawień i dziwnego zachowania się dziewczyny byli okoliczni mieszkańcy, zbierający się w grocie na odpoczynek. Podczas objawień w grocie pojawiło się źródło wody.
Cudowne uzdrowienia
Od momentu jego pojawienia się zanotowano 6784 przypadki niewytłumaczalnych uzdrowień po obmyciu się w jego wodzie. 67 spośród nich Kościół uznał za cudowne[3]. Ostatnim, 67. cudem było uznanie cudownego uzdrowienia Anny Santaniello w 1952[4]. W okresie późniejszym dla wygody pielgrzymów zbudowano kamienne wanny, w których można się zanurzyć a wokół groty zamontowano krany służące do napełniania naczyń wodą[3].
Figura
Statua Matki Bożej z Lourdes
W 1864 pochodzący z Lyonu rzeźbiarz Joseph-Hugues Fabisch opierając się na wskazówkach Bernadetty Soubirous podjął się wykucia figury Matki Bożej. Figura ta, różniąca się częściowo od opisu Bernadetty Soubirous, została ustawiona w niszy, gdzie miały miejsce objawienia Matki Bożej.
